şu an istanbulumda olmak istiyorum...
sadece orda,
doğduğum,büyüdüğüm,kokusunu,havasını bildiğim,ailemin ve arkadaşlarımın yaşadığı o şehirde olmak istiyorum.
artık viyana da yaşamak istemiyorum.kendi dilimi konuştuğum,fırından sıcacık ekmeği alıp eve gidene kadar koparıp yediğim,ezan sesini duyduğum,hiç tanımadığım insanlarla bile 2 dakikada muhabbet edebildiğim,canım sıkıldığında boğaza inerek nefes alabildiğim,yemek yerken içinde domuz eti varmı yada helal mı diye düşünmediğim,gazetemi alırken bakkalın nasılsın diye sorduğu,öğrencilerimin yolda gördüklerinde selam verdikleri,komşularımın olduğu,gece 12.00 de açık olan kuruyemişçiden çekirdek alabildiğim o şehirde yaşamak istiyorum.....
burada ne kadar okul okursan oku,ne kadar görgülü olursan ol,yinede 3.sınıf insan muamelesi gördüğün,hep yabancı olduğun ve müslüman olduğun yüzüne vurulduğu bu hitler ülkesinde yaşamak istemiyorummmm...
ama benim azıcık da olsa,hatta şu an inanmıyorda olsam benim bir UMUDUM var.eninde sonunda istanbuluma temmelli dönücem,eşimi alıcam belki çoçuklarım olucak,belki torunlarım olucak(inşallah o kadar uzun sürmez) ama dönücem,bir gün mutlaka dönücem.
bunları yazmak sadece içimden geldi,kimsenin beni anlamasını beklediğim için yazmıyorum,yada beni teselli etmesini beklediğim için değil bütün bunlar,sadece yazmak istiyorum hepsi bu,içimi dökmek istiyorum,burda hergün doluyorum çünkü
6 yorum:
canım ya okurken acaba bir şey mi oldu canını sıkacak diye merak ettim :( umarım herşey yolundadır :(
canim balik burcuyum ya,arada böyle oluyo.duygusala bagliyorum bazen.
destegin icin tesekkur ederim.merak edilecek bisey yok.sadece icimden gelenleri yazmak istedim,sanki bi gunluk gibi.
ayni seyleri bende pek kimsenin sevmedigi ama benim dogum buyudugum, vazgecmeyecegim sehir ankara icin dusunuyorum sIk sIk.
dünyaya seninle aynı yerden bakıyoruz demekki.
oluyo işte bazen böyle duygu yoğunluğu...
Neler hissettiğini çok iyi anlayabiliyorum çünkü aynı hisleri ben de yaşadım. Şimdi işin garip tarafı İstanbul' da aynı duygular içerisindeyim ne yazık ki :( Şehrimi, şehrimin insanlarını artık tanıyamıyorum. Ben mi eskiyorum yoksa buralar mı bozuluyor yavaş yavaş bilmiyorum, ama bu şehrin ne gecelerini ne de gündüzlerini artık sevmiyorum.
Yanında sevdiklerinin olduğu yer evindir derler doğru mu yanlış mı bilmem ama orada bir dayanağa sahip olduğun için çok şanslısın. Canını noolur sıkma,içini de çok doldurma öyle bırak gitsin...Öyle de böyle de geçiyor zaman... Ben de içimi döktüm gitti işte :)
Sevgiler.-
canım ya,yürekten teşekkür ederim:)
Yorum Gönder