bu yazi sadece ic dökme yazisi,dolanlari bosaltma,bogazdaki dügümleri cözme yazisi...
bugece sex and the city nin son bölümününon milyonuncu tekrarini izledim.
hem mutlu oldum hemde carrie ile benzer yasadiklarim aklima geldi,yine melankolige bagladim.
ben istanbulda yasarken,cok guzel bi hayatim varken,arkadaslarim,dostlarim,evime 5 dakika uzaklikta isim,
saygi duyulan bir meslegim,kelimeleri aklimda düsünmeden konustugum anadilim...
ben bunlara ve daha fazlasina sahipken,hepsini birakip viyanaya geldim.
kenidmi dahada fazla gelistirmek icin.
sonra evlendim.
simdi hersey daha farkli,sorumluklarim var.
ama özlemlerim,hasretim cok büyük,anlatilamaz.
sokaga cikiyorum,hava bulutlu,sisli,günes yok.insanlar ruhsuz,soguk.
okula gidiyorum,derslere giriyorum,sinavlari geciyorum,fakat hicbirsey tam degil.cunku anadilim degil,cunku benim kulturum degil.muahabbet edemiyorum,turkce dusundugum gibi herseyi anlatamiyorum.tiyatroya en son istanbulda gecen yil gittim.burda hic gitmiyorum,cunku anlamiyorum..
sinamaya burda gitmiyorum cunku tam istedigim gibi anlamiyorum.
(almancam iyi,fakat benim anlamiyorumdan kastim:herseyi kelimesi kelimesine,espirileri tam anlamiyla anlamak,herkesle ayni anda gulmek,30 saniye veya 1 dakka sonra degil)
restaurant a gitmiyorum,cunku istedigim gibi yemek yiyemiyecegim icin.
kitapcidan kitap alamiyorum,ki ben istanbulda D&R dan cikmam.
dostlarim yok burda,tek sahip oldugum sey esim.baska hicbirsey yok.
zor
su an icim özlem dolu.
ananemin ve yazin kaybettigim dedemin mezarina gitmek istiyorum,sürekli bunu düsünüyorum ama yapamiyorum,cunku ben viyanadayim...
bogaz kenarinda yürümegi özledim,o denizin iyot kokusunu icime ceke ceke...
sonra simit alip,bir kismini yiyip bir kismini kuslarla paylasmagi özledim.
trafigini bile özledim,kirli havsini bile özledim...
burda saat 16:30 civari hava karariyor su siralar,sokaklarda in cin top oynuyor,bir görseniz sanirsiniz ki gece 23:00 !kimse yok,tek tük insanlar geciyo,zaten bütün dükkanlar hafta ici 19:00 da kapaniyo,cumartesi 17:00 de de,pazar heryer kapali,ekmek firinlari bile!öyle bir yer avrupa,bircok ülkeye gittim avrupada,istisnalar haric genel avrupa böyle...
o yüzden ben sevmiyorum bu sehri artik,ben istanbulumu seviyorum.
esim deseki keske hadi hayatim gidiyoruz.
nereye desem
istanbula dese,artik istanbulda yasayacagiz dese
ahhh ah.
cok slklldim burdan,cok,bi insan yok konusucak,bi insan yok dert anlayacak,
bol bol kendi kendime konusuyorum bende,arada sirada duvarlarla konusuyorum
bugun pek sevgili hocam dediki bana,yaptigin maketi arkadaslarina göster ,üstünde konusun!
hah dedim icimden,güldüm,sanki arkadasim varda ben göstermiyorum,olan insanlar belli,ben onlari istemiyorum,riyakar iki yüzlü,cikarci insanlari,ben istanbulda biraktigim,ama akillari ve gönülleri benimle olan dostlarimi istiyorum.beraber uyudugumuz,beraber yedigimiz,beraber eglendigimiz,beraber agladigimiz,beraber ders calistigimiz,ben onlari istiyorum,bunlari degil.
gamze seni istiyorum,edos seni istiyorum,sena,esra,nese,gökce,gülay,ben dostlarimi istiyorum.
biktim burdan,burdaki yalnizliktan,burdaki tükenmislikten,biktim,kendimi bitirdim burda,burda ben ben degilim artik.bittim.tükendim.daha fazla yok
herseyi cakmakla yakasim var,
cakmagi caksam,yere biraksam,sonra bütün viyana yansa,ben izlesem söyle uzaktan...
15 yorum:
ne güzel anlatmışsın Avrupa'daki bir Türk'ün ruh hallerini..ben de 1 yıl İngiltere'de yaşadığımda benzer duygulardaydım ama vaktim sınırlı olduğu için tadını çıkarmaya çalıştım,ama böyle bir ömür geçirmek olunca iş daha zorlaşıyor tabi..Ama şuna eminim ki buraya geldiğin zamanda orayı özleyeceksin çünkü sen artık iki ülkelisin,hep olmayanı özlüyoruz bi de..hayatta hep tercihler yapmak ne kötü değil mi??dostsuz,arkadaşsız çok anlamsız gelir bilirim,seni öyle iyi anlıyorum ki şu anda!!stres yok,otomatiğe ve takvim sayfalarındaki aktivitelere bağlanmış bir hayat!!bi kahveye gideyim diyeceğin bir arkadaşın olmaması,gerçi ben ordakilerle de gün yapmıştım biliyor musun,hatta fallarına bile bakmıştım yabancı arkadaşlarımın,ingilizce :)
mutlu olacağın tercihleri yapabileceğin bir hayatın olur umarım.
Eminim oralarında çok avantajı vardır,biraz Pollyanna olmak gerekiyor belki de :)
sevgiler,
www.fido-land.blogspot.com
okurken cok duygulandim. Bende viyanada yasiyorum ve burda dogup büyümeme ragmen sevmiyorum sevemiyorum aklim hep istanbul da.. :( allah herseyi gönlüne göre verir insallah..
sevgilerimle Betül
fidoland cok dogru söylüyorsun,iki ülkeliyim artik.ama birinci sira türkiye,istanbulun.
adsiz amin ins.Allah hepimizin gönlüne göre versin,vede huzurlu olacagimiz yerlerde yasayalim insallah...
Sevgili Moda, makyaj ve ben...
Okuduklarim, dusuncelerin, Viyana gibi bir yerde bu kadar zorluk cekmen beni cok uzdu.
Oncelikle bende senin gibi expat'im. Okumak icin Almanya'ya orta nufuslu bir sehre geldim. Ardindan is buldum ve burda kaldim. Ancak is buldugum yer 2000 nufuslu bir koy. Senin gibi kocam filanda yok. Ve burda hayat o kadar zor ki anlatamam. Mesela daha dun aksam evime kendi elektrigimi kendim bagladim:))) Cunku burda benim evde bulundugum saatlerde cagirabilecegim ne bir usta ne bir arkadasim var. Tum turk ve yabanci arkadaslarim okudugum sehirde kaldilar. Onlari bana elektrik baglamak icin cagiramazdim :)))
Ama ben icinde bulundugum bu durumu iyi yanlarindan gormeye calisiyorum. Ozellikle is icin sehir degistirdigimden beri cok daha fazla kendime dondum. Kucuk hobiler edindim. Sacma sacma el isi seyler yapiyorum. Hafta sonlari bolca muzik dinliyorum.Kafam esince atliyorum bir ucaga, bir avrupa sehrini gormeye gidiyorum.Ben yalniz basinada bir kafede oturmaktan zevk aliyorum. Daha dogrusu soyle soyleyeyim: yalnizliktan, dilini de cok iyi konusamadigim bu ulkeden zevk almayi ogrendim.
Buranin bana ogrettigi pekcok seyden bir taneside kendi kendime yetebilmek oldu.
Sana tavsiyem, belki evine bir hayvan edinebilirsin. Bir kedi mesela. Evde yalniz kalmazsin boylece. Ya da mesela bir dikis makinasi alabilirsin kendine. Kucuk seyler dikmeye baslarsin, ardindan daha yaratici seyler dikebilirsin. Eve alacagin bir kondisyon bisikleti daha fit hissetmene yardimci olabilir. Hergun bir saat bir dizi veya film esliginde o bisiklette spor yapabilirsin.
Birde Viyana gibi bir yerde pekcok, aktivite vardir gibime geliyor. Konserler, muzikaller...Neden dili kendine dert ediyorsun. Olsun! Anladigin kadarida sana yeter!
Internations denilen fb tarzi bir site var. Bizim gibi yabanci ulkede yasayan insanlar ayda bir defa bir kafede bu site sayesinde bulusuyorlar. O siteye uye olup ayda bir defa baska insanlarla bulusabilirsin.
Bana sorsalar, ben sansimi hep Almanya'dan yana kullanmak isterim. Burda ogrendigim hicbirseyi annemlerin-yakin arkadaslarimin yaninda ogrenemezdim.
Buarada bende seni bloguma beklerim :) Belki ilginc bulursun :)) Sevgiler!
sevgili Kız kıza toplandık :
benim disariya cikmaga pek vaktim yok.cunku 3. üniversitemi okuyorum.ilkini tr de bitirdim,matematik okudum ve ögretmenlik yaptim.sonra viyana üniversitesinde yüksek lisansa basladim,alanimda cebir ve sayilar teorisi idi.ve de benim tr deki okudugum uni de bölüm baskanim(su anda baska bi üni de rektor)yanina istiyordu.doktorami onun yaninda yapip yeni bi ünide matematik bölümünü beraber kurmamizi istiyordu,herzamn beni oldugu uni de görmek istiyordu.fakat ben evlendim,esim buranin vatandasi oldugu icin,burada ömür boyu kalmak zorundayim.o yüzden matematikte burda nekadrada ilerlesem tr deki gibi bir konuma gelemeyecegimi anladim ve bi lisans okumayaga karar verdim.mimarliga basladim.yasim ilerledigi icin cok calisip erken bitirmek vede daha sonra cocuk yapmaga karar verdim.o yüzden deli gibi ders calisiyorum.avusturyalilarin önüne gectim,derece yaptim okulda, ki benim almanca öyle muhtesem degil.
ama iyi sayilir.bu yüzden hobiye ayiricaka vaktim yok.normalde tr de devletin lisansli okcusuydum.yarismalardan ödüllerim derecelerim var.ama burd tek yaptigim spor,okulda ders alanindan baska bi ders alanina gitmek.cunku basimi kasiyacak vaktim yok.uykusuz 80 saat kaliyorum vede halen yetistiremiyorum.slklntilarim bu sekildede bas gösteriyor.yani anlatsam roman olur:)zor yani.
sanada kolay gelsin.elektrigin olmamasi ilgincmis almanyada,ben almanyaya gittim,aslinda avrupanin bircok ülkesini gezdim.ama benim kalbim istanbulda carpiyo,bunu cok iyi anladim...
Biliyor musun, bir turk olarak seninle gurur duydum. Kocaman bir bravo! Tuylerim diken diken oldu
Hemde ucuncu siniftaymissin. Cogu gitmis azi kalmis. Bence okulun bitince hayatin cok degisik olacak. Birazcik daha dayan ha gayret :)) Tum bunlari yapmis birine, avrupanin bunalimli havasi hicbirsey yapamaz!
Sevgi ve saygilar!
Bu yaziyi anca simdi okuyabildim. Bazen zamansizliktan geriden okuyorum böyle.
Ama su an öyle bir duygusala bagladim ki akli basinda bir cümle kuramam ama icimden sana söyle SIMSIKI sarilmak geldi. Öyle hic bir sey demeden sadece sarilmak.
Bogazim dügüm dügüm.....
Yorumlarida okudum iyice dagildim.
Hayat insanin karsisina neler cikarcagi hic belli olmuyor. Sen hic planlamamisken Avusturya´da yasamak zorunda kalmissin ya, bakarsin hic ummadigin bir sey olur hep birlikte dönersiniz yine Türkiyeye.
Daha gecen hafta benim bir arkadasimin ogluna Türkiyeden güzel bir teklif geldi aniden apar topar Türkiyeye döndü. Üstelik daha bu yaz yeni evlenmis ve esinide buraya getirmisti. Henüz daha evlerine yerlesmeden geriye döndüler. Hepimiz sasirdik onun Türkiyeye gitmesine.
Emin ol bence Türkiyeye dönebilecek en son insandi kendisi.
Belli mi olur bakarsin bir gün sizde......Insallah hakinizda hayirlisi neyse öyle olur.
Kız kıza toplandık cok tesekkür ederim.:)ben 3.sinifta degilim düzelteyim,ben 3.üniverstemi okuyorum.ayni zamanda viyana teknik üniversitesinde tr deki gibi sinif sistemi yok,kredi ve steop sistemi var.okul semester seklinde ilerliyo;)
sünter ablacim cok tatlisin:)
Allahtan umudumu kesmiyorum,neden olmasin diyorum,belki su an degil ama,ileride insallah cok sevdigim istanbulumda yasayacagim.
Merhaba,
Blogda yeni yazi görünce sevindim,yazilarini begenerek takip ediyordum..Bu arada bende gri sehir viyana da yasiyorum.)
sevgilerimle
Özlem
hatirliyorum seni özlem;)
tesekkür ederim ,öyle bi yazdim,ic acici yazilar yazmak isterim fakat buna pek vaktim olmuyo.
viyana da tipik viyana.
Canim cok üzüldüm simdi ya...nekadar icten yazmissin, ay bir tuhaf oldum gercekten : (
Tatlim seni anlayabilmem biraz zor tabii ben almanyada büyüyüp yetistim ve buralari seviyorum, dedigin gibi kötü yanlari cok tabii, erkenden dükkanlar kapaniyor vs vs ama avrupanin bir cok güzel tarafida var, yok degil. Hem sen okuyorsun bak ne güzel, ömrünün sonuna kadar viyanada yasiyacaksin diye birsey yok, esinde sende istanbulda güzel bir is bulursunuz bence, seninde üniversten bitsin, neden olmasinki? Sahsen ama benim bir kac tanidigim türkiyeye temelli döndüler, bir tane cift bes sene oldu mesela, ve hepsi geri almanyaya gelmek istiyor...söyleki türkiyede hayat iyi hos güzel, ama sadece paran varsa rahatsin, tabii sen rahattin eskiden, isin gücün vardi, fazla sorumluklarin yoktu, en azindan evli degildin, birde orda büyüyüp yetistin, farkli birsey bilmiyordun zaten, cok mutluydun. Ama simdide öyle birsey olacak diye birsey yok. Onun icin kendini üzme bence, mümkün oldukca kendini saglama al, üniversteni oku, alabiliyorsan vatandasligini al ve sonra örnegin 2-3-4 sene kesin türkiyede yasiyacagim diye dönüs yap ama burdaki haklarinida öldürme sakin. Sonra baktin orda mutlusun, esinde mutlu, orda yasarsin, yok baktin eskiler eskilerde kalmis, türkiyede sende degismissin, geri dönersin, tecrübe olmus olur. cok öptüm seni ve sakin hicbirseyi yakma aklin güzel ; )
canim vivacim,cok haklisin yazdiklarinda,dogru söylüyorsun,kesinlikle dediklerin aklimin bi kösesinde yer etti.haklarimi öldürmemek lazim,cok dogru söyledin.ben buranin vatandasligini almak istimiyorum,ama kastettigin seyi anladim,bunlari düsünücem.
insallah vivacim istanbula döneriz,cok istiyorum coook,herseyden cok.rüyalrimda görüyorum o kadar.istanbulda yasiyorum hep rüyalarimda...yine melankolige bagladim ben,duygulandim.
cok öptüm bende seni vivacim:)
oooof okurken gözlerim doldu, seni o kadar iyi anliyorum ki. ben de buralardan gitmek istiyorum :(
Yorum Gönder