merhabalar,
bu yazi sadece ic dökme yazisi,dolanlari bosaltma,bogazdaki dügümleri cözme yazisi...
bugece sex and the city nin son bölümününon milyonuncu tekrarini izledim.
hem mutlu oldum hemde carrie ile benzer yasadiklarim aklima geldi,yine melankolige bagladim.
ben istanbulda yasarken,cok guzel bi hayatim varken,arkadaslarim,dostlarim,evime 5 dakika uzaklikta isim,
saygi duyulan bir meslegim,kelimeleri aklimda düsünmeden konustugum anadilim...
ben bunlara ve daha fazlasina sahipken,hepsini birakip viyanaya geldim.
kenidmi dahada fazla gelistirmek icin.
sonra evlendim.
simdi hersey daha farkli,sorumluklarim var.
ama özlemlerim,hasretim cok büyük,anlatilamaz.
sokaga cikiyorum,hava bulutlu,sisli,günes yok.insanlar ruhsuz,soguk.
okula gidiyorum,derslere giriyorum,sinavlari geciyorum,fakat hicbirsey tam degil.cunku anadilim degil,cunku benim kulturum degil.muahabbet edemiyorum,turkce dusundugum gibi herseyi anlatamiyorum.tiyatroya en son istanbulda gecen yil gittim.burda hic gitmiyorum,cunku anlamiyorum..
sinamaya burda gitmiyorum cunku tam istedigim gibi anlamiyorum.
(almancam iyi,fakat benim anlamiyorumdan kastim:herseyi kelimesi kelimesine,espirileri tam anlamiyla anlamak,herkesle ayni anda gulmek,30 saniye veya 1 dakka sonra degil)
restaurant a gitmiyorum,cunku istedigim gibi yemek yiyemiyecegim icin.
kitapcidan kitap alamiyorum,ki ben istanbulda D&R dan cikmam.
dostlarim yok burda,tek sahip oldugum sey esim.baska hicbirsey yok.
zor
su an icim özlem dolu.
ananemin ve yazin kaybettigim dedemin mezarina gitmek istiyorum,sürekli bunu düsünüyorum ama yapamiyorum,cunku ben viyanadayim...
bogaz kenarinda yürümegi özledim,o denizin iyot kokusunu icime ceke ceke...
sonra simit alip,bir kismini yiyip bir kismini kuslarla paylasmagi özledim.
trafigini bile özledim,kirli havsini bile özledim...
burda saat 16:30 civari hava karariyor su siralar,sokaklarda in cin top oynuyor,bir görseniz sanirsiniz ki gece 23:00 !kimse yok,tek tük insanlar geciyo,zaten bütün dükkanlar hafta ici 19:00 da kapaniyo,cumartesi 17:00 de de,pazar heryer kapali,ekmek firinlari bile!öyle bir yer avrupa,bircok ülkeye gittim avrupada,istisnalar haric genel avrupa böyle...
o yüzden ben sevmiyorum bu sehri artik,ben istanbulumu seviyorum.
esim deseki keske hadi hayatim gidiyoruz.
nereye desem
istanbula dese,artik istanbulda yasayacagiz dese
ahhh ah.
cok slklldim burdan,cok,bi insan yok konusucak,bi insan yok dert anlayacak,
bol bol kendi kendime konusuyorum bende,arada sirada duvarlarla konusuyorum
bugun pek sevgili hocam dediki bana,yaptigin maketi arkadaslarina göster ,üstünde konusun!
hah dedim icimden,güldüm,sanki arkadasim varda ben göstermiyorum,olan insanlar belli,ben onlari istemiyorum,riyakar iki yüzlü,cikarci insanlari,ben istanbulda biraktigim,ama akillari ve gönülleri benimle olan dostlarimi istiyorum.beraber uyudugumuz,beraber yedigimiz,beraber eglendigimiz,beraber agladigimiz,beraber ders calistigimiz,ben onlari istiyorum,bunlari degil.
gamze seni istiyorum,edos seni istiyorum,sena,esra,nese,gökce,gülay,ben dostlarimi istiyorum.
biktim burdan,burdaki yalnizliktan,burdaki tükenmislikten,biktim,kendimi bitirdim burda,burda ben ben degilim artik.bittim.tükendim.daha fazla yok
herseyi cakmakla yakasim var,
cakmagi caksam,yere biraksam,sonra bütün viyana yansa,ben izlesem söyle uzaktan...